W przypadku mniej poważnych, ale wciąż pilnych sytuacji, udaj się na pogotowie.
W NAGŁYCH WYPADKACH ZAWSZE NALEŻY ZADZWONIĆ NA NUMER ALARMOWY 999 / 112.
Karetki pogotowia to najbezpieczniejszy sposób na ocenę, leczenie i transport do odpowiedniego szpitala w celu uzyskania potrzebnej opieki.
Pacjenci zgłaszający się samodzielnie na pogotowie oraz przywiezieni przez ratowników medycznych w trybie nagłym nie potrzebują skierowania.
Pacjent, po wstępnej ocenie przez pielęgniarkę i przypisaniu do konkretnej grupy Triage, oczekuje na badanie przez lekarza specjalistę.
SYSTEM TRIAGE:
- CZERWONY – pacjent w stanie bezpośredniego zagrożenia życia
- POMARAŃCZOWY – pacjent poważnie chory lub ranny, bez zagrożenia życia
- ŻÓŁTY – pacjent z poważną dolegliwością w stanie stabilnym
- ZIELONY – pacjent z dolegliwościami nie stanowiącymi zagrożenia życia
- NIEBIESKI – pacjent, którego dolegliwość może być leczona przez lekarza POZ
NOCNA I ŚWIĄTECZNA OPIEKA ZDROWOTNA
W razie zachorowania każdy pacjent może skorzystać, po godzinach pracy swojego lekarza rodzinnego, z nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Niezależnie od miejsca zamieszkania pacjent wymagający konsultacji lekarskiej czy pielęgniarskiej w godzinach nocnych (czyli od godz.18.00 do 8.00 dnia następnego oraz całodobowo w weekendy i święta) może zgłosić się do poradni realizującej ten rodzaj świadczeń w ramach umowy z NFZ.
Pacjent może skorzystać z nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej przede wszystkim w przypadku nagłego zachorowania, nagłego pogorszenia stanu zdrowia, gdy nie ma objawów sugerujących bezpośrednie zagrożenie życia, a zastosowane środki domowe lub leki dostępne bez recepty nie przyniosły spodziewanej poprawy lub istnieje konieczność zachowania ciągłości leczenia lub pielęgnacji.
Skorzystanie ze świadczeń nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej uzasadniają między innymi: zaostrzenie dolegliwości znanej choroby przewlekłej, infekcja dróg oddechowych z wysoką gorączką, szczególnie u małych dzieci i ludzi w podeszłym wieku, bóle brzucha, nieustępujące mimo stosowania leków rozkurczowych, bóle głowy, nieustępujące mimo stosowania leków przeciwbólowych, biegunka lub wymioty (szczególnie u dzieci lub osób w podeszłym wieku), zatrzymanie stolca lub moczu, nagłe bóle krzyża, kręgosłupa, stawów, kończyn itp.